Sietske vertelt
"Als er één ding is wat ik heb geleerd het afgelopen jaar is het dát doen wat het goede is om te doen in deze context, in het specifieke moment.....”
In 2022 leek alles weer terug naar normaal te gaan. Althans, refererend aan de ervaringen die we hadden met het thuiswerken, het afstand houden en het leven ingericht om het verspreiden van COVID te voorkomen. Nog steeds ligt de verspreiding van infectieziektes op de loer, maar het beheerst niet meer onze dagelijkse routine. In plaats daarvan horen we dagelijks over de oorlog in Oekraïne en zien we de beelden voorbij komen van bombardementen, die, als je niet uitkijkt, steeds meer tot het normaal lijken te horen. Maar het is natuurlijk alles behalve normaal. Er is veel aan de hand: klimaatverandering, Co2 uitstoot,
"We moeten nog even volhouden!", is de start van 2021. Diverse gevoelens en gedachtes rollen een nieuw jaar in: "We moeten 2020 maar gauw vergeten. Het is een verloren jaar." Maar ook: "2020 zette mij met beide benen op de grond, leerde mij wat er écht toe doet in het leven."
Een ieder geeft betekenis aan een jaar wat de geschiedenis in gaat als de tijd vóór en de tijd ná. Als ik terug kijk realiseer ik me hoe ik in eerste instantie geleefd werd, in plaats dat ik het leven leefde. In januari was ik me vol enthousiasme volop aan het ontwikkelen in het begeleiden bij samenwerkings- en organisatie vraagstukken. Ik droomde over mijn stip op de horizon, ergens 5 jaar voor mij uit. In realiteit werd het een jaar van het moment, terug naar de basis, zoeken naar houvast. Een anders denken en doen om, basaal, veilig en gezond te blijven. Ik realiseerde mij dat ik eigenlijk praktiseerde ik wat ik normaliter preek: "Beweeg, terwijl je stilstaat".
En stilstaand bij dat jaar, ontstonden door mijn positieve instelling, de drang naar uitdaging en innovatie, nieuwe initiatieven. Gelukkig beweeg ik makkelijk mee in de flow van noodzaak en belang, binnen de alledaagse context. Ik ontwikkelde mijzelf in het online werken. Parallel aan mijn eigen leren en ontwikkelen vond ik plezier en aansluiting in het helpen van collega professionals in het leren ontdekken van de mogelijkheden in het online contact. "Beeldspraak" werd een begrip verbonden aan mij en mijn praktijk: de online workshop over het goede gesprek. Ik gaf meerdere van deze online workshops en mocht als kers op de taart een webinar voor 250 deelnemers verzorgen, samen met mijn collega, Adrianne van Doorn: een online primeur voor de LVSC, de vereniging die mijn belangen en die van mijn collega's vertegenwoordigt.
Het afgelopen jaar richtte ik me veel naar binnen, om vervolgens naar buiten toe te vertellen wie ik ben en waar ik voor sta: het begeleiden van professionals in zorg- welzijn en onderwijs. Het zijn juist die professionals voor wie, juist in de maatschappelijke context rond COVID-19, extra ondersteuning in reflectie en het delen van het verhaal, belangrijk is. Een doelgroep die niet direct om hulp vraagt, maar deze liever aan de ander verleent. Ik begeleid ze graag in de ontwikkeling van zichzelf als persoon in de professionalisering van hun vak, zodat zij zich stevig (leren) voelen in een context die voortdurend vraagt om professioneel uitleg te geven wat je doet. De professional die dit kan, gaat makkelijker om met complexe situaties en biedt kwaliteit. Zo draag ik met mijn begeleiding indirect bij aan veiligheid, gezondheid en onderwijs, de belangrijkste basis om je als persoon in je vak te kunnen ontwikkelen.
We gaan zien wat 2021 ons brengt. Voorlopig moeten we nog 'even volhouden' met 'licht aan het eind van de tunnel'. Helaas weet niemand hoelang die tunnel is. Voor een deel heb ik invloed, weet ik al wat ik ga tegenkomen. Ik blijf online supervisie, training en les geven en daar komt nu ook online intervisie bij. Ook coaching en consultatiegesprekken voer ik voornamelijk online en soms, waar het binnen de RIVM-richtlijnen kan, face-to-face. Rekening houdend met de richtlijnen wil ik toch ook meer naar buiten: bewegen is goed, gezondheid belangrijk, dus waarom zou ik niet het nuttige met het aangename verenigen. "Buiten-coaching" noem ik het, beter bekend als "wandelcoaching". En zo beweeg ik tussen het online scherm en de ruimte buiten. Door de tunnel, om uiteindelijk, net als ieder ander, ergens in de tijd het licht in de ogen te mogen ontvangen.
Misschien heb jij ook wel behoefte aan zo'n begeleidingscontact, wil je gewoon al pratend lekker buiten zijn? Of liever toch nog even binnen, gebruik maken van het gemak van online gesprekken (want het heeft toch zeker ook wel z'n voordelen). Ik luister graag naar je verhaal en sluit aan bij wat je nodig hebt, eenmalig, of wat vaker, individueel of in een groep. Er is veel mogelijk, ondanks de beperkingen. Want als er één ding is wat ik heb geleerd het afgelopen jaar is het dát doen wat het goede is om te doen in deze context, in het specifieke moment.
Pas goed op jezelf en zorg voor elkaar!
Warme groet, Sietske
19-01-2021
