Mooi gespeeld, maar dat is niet wat er staat: de kracht van professioneel begeleiden

Het is zoals met pianospelen. Als je ooit les hebt gehad, dan heb je een basis van waaruit je weet wat je aan het doen bent. Je kent het notenschrift, weet wat majeur en mineur betekent, pianissimo of forte, staccato of legato… Vanuit dat weten kun je in het hier en nu je creativiteit gebruiken en je eigen muziekstuk componeren, een bestaand nummer aanpassen op wat jij fijn vindt om te spelen, of aan te passen op een koor of zanger die je begeleidt op een manier die het beste aansluit.

Ik had een gesprek met iemand over de pianolessen die ik vroeger kreeg: het moest vooral volgens het boekje. De juiste noten, op het juiste moment, met de juiste intonatie met het juiste gevoel. De eerste jaren prima: ik leerde de basis van het spelen. Toen ik na verloop van tijd probeerde in te voelen wat de componist bedoeld had, kon ik op een gegeven moment niet anders dan mijn eigen betekenis hieraan geven. “Ja, mooi gespeeld, maar dat is niet wat er staat!”. Ik realiseerde me: dit was het moment om te stoppen met les en mijn eigen ‘toets’ te geven aan mijn pianospel.

Ik speel op mijn gehoor, luister naar het originele stuk, speel het na, maar dan net even anders, of verzin zelf iets: het raakt voor mij op mijn manier en het brengt me dichter bij mezelf. In de begeleiding van koor en zangers sluit ik aan op wat zij nodig hebben om het beste uit zichzelf te halen. Ik oefen met regelmaat, experimenteer en durf iets anders te doen dan wat er oorspronkelijk met het muziekstuk bedoeld is. Ik durf dat, omdat ik weet wat ik doe én omdat het meestal daadwerkelijk ondersteunt aan het geluid van de ander. Ik durf dat omdat ik weet:  ik heb een stevige basis waar ik op terug kan vallen en dat geeft me vertrouwen.

Als professioneel begeleider doe ik hetzelfde. Ik heb een stevige basiskennis en veel ervaring als social worker, supervisor en coach: als begeleidingskundige. Ook hier ervaarde ik op een gegeven moment: dit is niet wat in de boeken staat, maar ik geef er mijn eigen ‘toon’ aan. In mijn werk als professioneel begeleider is het belangrijk om aan te sluiten bij wat professionals (in opleiding) bezig houdt, wat zij belangrijk vinden en waar zij tegenaan lopen in hun vak en werk. Ik oefen met regelmaat, lees, experimenteer en probeer iets nieuws. Ik durf (iets anders) te doen. Ik sluit aan bij de persoon, het vak, het werk en de snel veranderende maatschappij. Ik sluit aan bij het narratief, ga de dialoog aan en stel vragen. Waar het toe leidt is niet mijn eerste vraag, want ik weet wat ik te doen heb. Ik vertrouw daarin op mijn basis, mijn vakkennis, mijn ervaring en weet: het gaat om de ander, die in alle openheid zijn of haar eigen ‘toon’ probeert te vinden.

Benieuwd naar mijn eigen 'toets' in begeleide intervisie online? Bezoek eens vrijblijvend een introductiebijeenkomst om kennis te maken met mij en mijn werkwijze